ವಚನ - 1421     
 
ಅಟ್ಟಿಕ್ಕುವಾಕೆಯೊಳು ಬೆಟ್ಟಿತ್ತು ಹಗೆ ಬೇಡ| ಸಟ್ಟುಗದಿ ಗೋಣ ಮುರಿವಳು ಅಲಗಿಲ್ಲ-| ದಟ್ಟಿಯಾಳುವಳು ಸರ್ವಜ್ಞ