ವಚನ - 391     
 
ಅರವುಕೂಡಿತು ಪ್ರಾಣ ಕುರುಹು ದೊರೆಯಿತು ಜಾಣ | ಅರುಗಾಗಿ ಹೋಯ್ತು ಭವಮಾಲೆ,ಮುಕ್ತಿಯ | ಇರವು ನಿರವಯವು; ಸರ್ವಜ್ಞ