ವಚನ - 1912     
 
ಕಾಯುವರು ಹಲಬರೂ ಕಾವ ಗೊಲ್ಲರ ಕಾಣೆ| ಮೇಯುವುದು ಮರನ ನುಣ್ಣಗೆ ಕವಿ ಎಂಬ| ಗಾವಿಲರು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ